Blog

 
 

Horn – 19 oktober 2020 – Huilt jou kind als er iets gebeurt wat hij/zij niet leuk vindt? Of omdat iets niet meteen lukt, het niet gaat zoals hij/zij in zijn hoofd heeft of een vriendje iets anders wil doen?

                                                          

Huilen mag niet(?)
Mijn ouders zeiden dat ik vroeger kon “huilen zonder tranen”. Dus wanneer ik “huilde” werd ik naar de gang gestuurd om uit te huilen. Zo heb ik als kind geleerd dat ik niet mocht huilen. En dat ik niet verdrietig mocht zijn. Of beter gezegd: Mijn emotie werd genegeerd. Met als gevolg dat ik als volwassene moeite kreeg om verdriet te erkennen en te voelen en dat ik me vooral focuste op de zorg voor anderen en andermans verdriet.
Dit merkte ik voornamelijk bij het overlijden van een dierbare. Ik mocht van mezelf niet huilen en kropte mijn verdriet op.

Door deze ervaring heb ik geleerd dat het belangrijk is om op een goede manier om te gaan met de gevoelens van je kind, anders kan hij/zij er als volwassene moeite mee hebben of hierdoor zelfs tegen bepaalde problemen aanlopen.

Huilen wordt in onze Westerse maatschappij meestal niet zo gewaardeerd en wordt vaak gezien als een teken van zwakte.

Mijn kind huilt snel en/of vaak
Het ene kind huilt eerder dan het andere kind. Misschien vraag je je af wat de oorzaak is dat jouw kind snel huilt? Hier kunnen verschillende redenen voor zijn:

  • Je kind vindt het moeilijk om teleurstellingen te accepteren. Het spelen gaat niet door omdat zijn/haar vriendje toch opeens niet kan.
  • Je kind heeft iets in zijn hoofd en het gaat anders dan hij/zij zich heeft voorgesteld. Je kind wil bepaalde kleding aan, maar dat zit nog in de was.
  • Je kind weet niet hoe het voor zichzelf kan opkomen. Iemand pakt iets af en je kind weet niet wat het daar tegen kan doen en gaat huilen.
  • Je kind heeft weinig zelfvertrouwen. Als het een foutje maakt of iets niet meteen lukt, blokkeert je kind en gaat huilen.
  • Je kind is onzeker en vindt bepaalde situaties spannend. Bijvoorbeeld een verjaardag waar hij/zij weinig mensen kent of voor het eerst naar een nieuwe sport.
  • Je kind is gevoelig en voelt bepaalde prikkels heftiger, zoals pijn of drukte.


Huilen mag!
Huilen hoort bij het leven. Bij baby’s en jonge kinderen is huilen zelfs de manier om te communiceren hoe ze zich voelen. Tijdens het opgroeien, leert je kind steeds meer zijn emoties te reguleren en in woorden aan te geven wat er aan de hand is. Maar ook als je kind ouder wordt, is het normaal om af en toe te huilen. Bijvoorbeeld bij pijn, teleurstelling of spanning.

Verdriet vertelt je dat je ruimte nodig hebt om zaken te verwerken en hiermee geef je aan dat je behoefte hebt aan steun.

Het is jammer dat huilen zo vaak als een teken van zwakte wordt gezien, zeker jongens worden geacht altijd maar sterk te zijn en niet te huilen. Eigenlijk zonde want als je lange tijd je gevoelens opkropt en niet huilt als je wel de behoefte hebt, dan raak je het contact met je emoties een stuk kwijt. Natuurlijk bedoel ik niet dat je je kind nu moet stimuleren om meteen bij alles in huilen uit barsten, je wil namelijk het liefst dat je kind zich goed voelt en niet verdrietig is.

Is het normaal dat mijn kind snel huilt?
Naast dat je kind huilt van pijn of verdriet, kan hij/zij ook huilen vanuit onmacht. Je kind heeft dan nog niet de vaardigheden om het op een andere manier op te lossen. Bijvoorbeeld als je kind blokkeert en gaat huilen, omdat het een som niet snapt. Vanaf de leeftijd van zes à zeven jaar kunnen kinderen op een andere manier situaties oplossen in plaats van huilen. Als je kind vaak huilt en dit hem/haar belemmert, kan het goed zijn om hulp te zoeken.

Tips die je kind helpen als je hij/zij snel huilt
Wil je jouw kind helpen om situaties op een andere manier op te lossen in plaats van huilen? Dan heb ik een aantal tips:

  • Erken het gevoel van je kind en neem het gevoel van je kind serieus.

Ontken het gevoel en de emotie van je kind niet door te zeggen: “niet verdrietig zijn”, “niet huilen”, “nu heb je wel genoeg gehuild”, “Daar hoef je toch niet om te huilen?”, “ach, het valt wel mee”, of “je hoeft niet zo van streek te zijn”. Dat heeft meestal een averechtse werking. Je kind voelt zich niet begrepen en niet serieus genomen. Kinderen leren hierdoor minder goed omgaan met hun emoties. Er bestaat dan ook het risico dat je kind z’n gevoel niet meer met je gaat delen.

Luister naar het verhaal van je kind en benoem het gevoel: “Ik zie dat je verdrietig bent.” Erken vervolgens het gevoel van je kind: “Balen dat het niet doorgaat, je had er zo’n zin in”. Je leert je kind om zijn eigen gevoelens serieus te nemen en ernaar te luisteren. Het erkennen van emoties levert rust op.
Kinderen voelen zich begrepen en voelen zich daardoor prettiger. Het versterkt de band met je kind. Je kan de gevoelens van je kind erkennen door echt naar je kind te luisteren. Sta stil bij wat je kind voelt. Benoem het gevoel, herhaal wat je kind zegt of toon begrip.
 

  • Maak het huilen bespreekbaar.

Leg uit dat het normaal is om te huilen en in welke situaties dit normaal is, bijvoorbeeld als je pijn hebt. Sommige kinderen hebben dat ze vaker moeten huilen (geef voorbeelden van situaties die je kind herkent). Soms wil je niet huilen en komen de tranen toch. Vraag aan je kind: “Zullen we samen gaan oefenen hoe je het anders kunt oplossen?” Bespreek de voordelen hiervan. Op deze manier leer je je kind dat hij/zij meer bereikt met handelen in plaats van huilen, en daar krijgt hij/zij zelfvertrouwen van.
 

  • Maak een plan wat je kind kan doen in plaats van huilen.

Bedenk samen ideeën, schrijf deze op en laat je kind één oplossing kiezen waarvan hij/zij denkt dat die hem/haar het meeste helpt in een ‘huil’-situatie. Bedenk hier een leuke naam voor, zodat het luchtig en positief blijft.
 

  • Oefen dit in kleine stapjes.

Het is lastig voor je kind om ineens helemaal niet meer te huilen, dus bedenk samen een eerste doel wat haalbaar is. Bijvoorbeeld: tegen mama/papa zeggen dat je moet huilen en samen diep ademhalen.
 

  • Complimenteer je kind als hij/zij probeert om niet te huilen.

Ook al komen de tranen toch. Je kind heeft tijd en oefening nodig en dat hij/zij het probeert, is al heel knap.
 

  • Bereid je kind voor op situaties die voor hem/haar lastig zijn.

Als je weet in welke situaties je kind vaak huilt, kun je van tevoren bespreken hoe je kind deze kan aanpakken.
 

  • Focus op wat je wél van je kind verwacht.

Als je zegt “Je gaat nu niet huilen”, dan is de kans groot dat je kind juist gaat huilen omdat je daar de aandacht op legt. Vertel wat je wel verwacht: “Als er iets niet lukt, ga je naar de juf/meester en vraag je of hij/zij wil helpen”.
 

  • Zorg dat je kind voldoende is uitgerust.

Als je kind moe is, kan hij/zij minder hebben en zal je kind eerder huilen. Zorg voor genoeg slaap en ontspanning.

Hulp voor als je kind snel huilt?

Huilt je kind snel en weet je niet hoe je hem/haar kan helpen? Denk je nu, mijn kind kan eigenlijk wel wat meer hulp gebruiken of heb je nog vragen, laat het me weten. Meer informatie en een kennismakingsgesprek is geheel vrijblijvend.